الله وردیخان به علاالملک یا همان میرزا ابراهیم خانثانی اعزاز و احترام نمود و پس از چند روزی که در ان شهر اقامت گزید ، رتق و فتق این ایالت را به قاضی ابوالقاسم سپرده خان معزول را همراه خود ساخته و به شیراز بازگشت و بوسیله پیکی مژده این پیروزی را به شاه گزارش فرستاد. خان فارس در شیراز هم مدتی زیاد توقف ننمود. چه بطوری که قبلا نئشته بودم شاه عباس به هنگام حرکت به سوی بلخ به او پیغام داده بود تا به اردو بپیوندد.

به موجب این فرمان خان فارس به همراه همه سپاهیانشرو به خراسان گذاشت و در این سفر علاالملک را نیز با خود همراه نمودو در بادغیس به خدمت شاه رسید.

صاحب عالم ارا عباسی در خصوص این ملاقات و هدایایی که او به شاه تقدیم نمود چنین شرح می دهد :

در اوایل سال اینده که رایات فیروزی ایات جهت اجتماع عساکر ظفرقرین در متنزهات ملک هرات و چمن های دلگشای بادغیس اقامت داشتبا قشون اراسته به اردوی گردون شکوه ملحق گشته ابراهیم خان را اورده تحف و هدایایی که از خزاین سلطان لاربه دست درامده بود به نظر انور رسانید. از ان جمله یک فرد تاج مکلل مرصع  به در و یواقیت بود مشهور به تاج خسروی که از ابا و اجداد ایشان مانده بود.

بهرحال شاه عباس محتملا به این علت که ابراهیم خان ثانی یا همان میرزا علاالملک ، شخصی صاحب ذوق و اهل فضل و دانش بودو در موسیقی هم مهارت داشته است، نه تنها از مجازاتش چشم پوشی کرد بلکه وی را به الله وردیخان سپرد تا با احترام نزد خود نگهداری نمایدو ظاهرا در همین وقت حکومت لار را نیز با لقب خانی به فرزند وی یعنی امامقلی خان ارزانی داشت.

بدین منوال خان معزول لار به زندگی خود ادامه می داد تا اینکه به سبب شیوع بیماری وبا در اردو، وی نیز مبتلا گشت و سرانجام در همان ییلاق بادغیس چشم از جهان فروبست. و شاه عباس نیز ناگزیر به علت ازدیاد تلفات مجبور به بازگشت شد.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

عالم ارا عباسی ج 2 ص 618 صاحب فارسنامه در جز اول ص 130 راجع به این تاج چنین شزح می دهد:

پی نوشت: از جمله چیزهایی که از ابراهیم خان به دست الله وردیخان افتاد تاجی بود که کیخسرو شاهنشاه ، به گرگین میلاد داده بود و در خانواده او باقی بود و چون ایالت به هر یک از نواده او می رسیداین تاج را تا چندی بر سر می گذاشت و ان را از طلا ساخته و به در و یاقوت مرصع داشته به تاج کیخسروی شهرت داشت.

منبع:تاریخ شیراز :دکتر حسن خوب نظر-به کوشش دکتر جعفر وید شیرازی